İkinci Dünya Savaşı başlamak üzeredir. Anadolu köylerinde traktör sesinin duyulmasına az bir zaman kalmıştır. Tüm dünyayla beraber Anadolu’da değişimlere gebedir.
Sağırdere ve Korduman Kemal Tahir’in Anadolu insanının gerçeğini, yaşam anlayışını, kültür yapısını, tarih içindeki yeriyle saptamaya çalıştığı tam anlamıyla “gerçekçi” romanlardır.
“Türkiye’yi, Türkleri sahiden tanımak isteyen yerli yabancı herkes Kemal Tahir’i okumak, anlamak zorundadır.” Halit Refiğ
Seni özledikçe eski mektuplarını tekrar tekrar okuduğumu bilirsin. Bunlardanbirisinde bir notuna rastladım.
Söyle demissin:«Sağırdere romanını bana sunmayısına üzüldüm. Kitap çıkarken ilksayfasınınbenim olduğunu unutma emi?Emredersin sevgilim, can bas üstüne!
Vakit gece yarısını çoktan geçmisti. Hava bulutlu olduğundan birkaç adım ilerisini görmek mümkün değildi.
Bu sebeple Topal İsmail büsbütün ağır yürüyor,sakat bacağını zedelememek için arada sırada elektrik fenerini yakarak tasları,çukurları kolluyordu.
Görülmek istemediğinden köyün içinden geçmemis.Asağı mahalle harmanlarından dolanmıstı.Selim’in avlu kapısında feneri kusağının arasına soktu, omzundaki bos çuvalı oksadı, ,avucuna tükürüp avluya girdi.
«Bu Selim gurbette… Karısı Sadiye abla,bildiğimiz Osmanlı karılardan… Karının Osmanlısı kocasının yerini bir vakit bos koymayacak. İster misin içeriye hovardayı almıs da sıcacık sarılıp yatmıs…»