Zweig insani duyguları büyük bir ustalıkla çözümleyebilmesini keskin gözlemciliğine ve psikolojik derinliğine borçludur.
Benzersiz maceralar, büyük sırlar, marazi saplantılar, duygusal ikilemler ve gerilimler, bu sayede çağları aşarak, her devrin okuruna hitap edebilen anlatılara dönüşür. Bu derlemedeki novella ve öykülerinde de, duygudaşlığı elden bırakmadan insan doğasının en iyi ve en kötü yanlarını gözler önüne serer.
Bunlar sevgiye, ölüme, yitirilen ve yeniden canlanan umuda, yeniden kazanılan inanca, gençliğe ve insanın kendini keşfine dair yapıtlardır.
Karmaşık Duygular romanı gençliği anlatsa da, aslında Zweig’in diğer romanları gibi insanın kendini keşfini anlatır.
Karakterlerin yaşadığı çelişkiler ve yanıtlamaya çalıştığı sorular, her zaman dilimi içinde herkesin yaşadığı/yaşayabileceği çelişkiler, sorduğu sorabileceği sorulardır.
Duygularla arzuların çelişkisi, arzularla genel ahlakın çelişkisi, arzularla mantığın çelişkisi ve aşk…
Aşk sonunda bedensel bir bütünleşmeyi arzular mı?
Bedensel haz olmadan aşk olur mu?
Bedensel aşk olmadan yaşanan aşk daha mı yücedir?