“Ruhumun bir parçası olan küçük eserimin gördüğü rağbet hakkında ancak şunu söyleyebilirim: Eserin İngilizcesi, şimdiye kadar on kere basılmıştır ve Avrupa’da on ülkenin diline çevrilmiş olduktan başka Uzakdoğu dillerinden Japonca ve Hintçeye de tercüme edilmiştir.

 

“Esere karşı gösterilen ilgiye gelince, Amerika Başkanı Wilson ile en büyük İngiliz şairi, en tanınmış Fransız yazarları ve Hindistan’ın Gandi’sinden başlayarak en mütevazı işçiler, kadınlar, analar, herkes tarafından, hayalimden bile geçirtmediğim bir tarzda alâka ile karşılanmıştır. Bu genel alâka ve sempati karşısında ara sıra utanıyorum.”

 

Mustafa, seçilmiş ve sevilmiş olan, kendi gününe, çağma tan aydınlığı gibi doğan adam, Orphalese kentinde, tam on iki yıl, onu doğduğu adaya geri götürecek gemiyi bekledi.

 

Ve on ikinci yıl, hasat mevsiminde, eylülün yedinci günü, surların dışında yükselen tepeye tırmandı, denize baktı oradan ve sis içinde yaklaşan gemiyi gördü.

 

O zaman ardına kadar açıldı gönlünün kapıları ve sevince benzeyen bir şey kanatlandı içinde ve o kanatlanan şey uçup gitti, gitti, denizi aşarak, ta ufkun orada, yaklaşan gemiye kadar…

 

Kudretli bir sesle o dedi ki: Sevgi sizi çağırdığında, onu takip edin, Onun yolları zor ve yokuş olsa da. Ve onun kanatları sizi sardığında ona boyun eğin, Kanat tüylerinin arasında olan kılıç sizi yaralayabilir olsa da…

 

Ve o sizle konuştuğunda ona inanın, Sesi yıldızların bahçeleri yakıp çıktığı gibi hayallerimizi yıkabilecek olsa da…

 

Taçları çok sevsen dahi onun seni çarmıha germesine izin vermelisin. O seni büyütmek için olduğu budamak içindi. O senin boyuna yükselirken ve güneşte titreyen kırılgan dallarını okşarken bile, O senin köklerine inmeli ve toprağa sıkıca sarılan onları sarsmalı…