Üstün Kırdar, insan düşlerinin sınırsızlığını ve bu düşleri gerçekleştirme tutkusunun yol açtığı olayları, simya, büyü, gençlik iksiri gibi fantastik ögelerle sunuyor.

Kurgusu, romanı benzerlerinden farklı kılıyor. Öyle ki, olaylar kurmaca bir ülkede ve bilinmeyen bir tarihte geçse de, sosyal ve siyasal yapılanmasını dünyada herhangi bir ülkeye uyarlamak mümkün.

Bilgi Yayın evi ekitap 2001 Roman Ödülü’nü kazanan Fi, konusu, gerçekle gerçeküstünün birbirine ustaca eklemlendiği kurgusuyla, Türk edebiyatına değişik soluk getirecek bir roman.

Herkes olan bitenin sorumlusu olarak karşısındakileri görüyor, birbirlerine olan nefretleri giderek büyüyordu. Çok değil, bundan bir-iki ay önce dost olanlar, şimdi düşman kesilmişlerdi. Aynı mahallede, aynı sokakta çocukluklarından beri birbirleriyle kardeş gibi yaşayan karşıt kesimden insanlar artık birbirlerini düşman olarak görüyordu.

Hemen her gün -şimdiye dek Turania’da hiç görülmedik biçimde “faili meçhul” en az bir öldürme, yaralama, ya da kundaklama, bombalama olayı duyuluyor, halk da kanıksadığı bu olaylarla ilgili haberleri -çok doğalmışcasına- izleyip geçiyordu.

Fi Kitabından Alıntı

Pırıl pırıl, cam gibi bir Sibirya soğu vardı. Dokunulsa bin parça olacakmış gibi incecik, buzdan bir fanusla kaplıydı sanki Turanıa’nın göğü; mavi, açık, uçuk ve soğuk bir maviydi batısı ve doğuda ise öğle zamanı olmasına karşın- uzun kıs gecesinin laciverdi belirmeye başlamıştı bile Novoturolsk’un, trafiğe kapalı, en büyük ve en kalabalık caddesine açılan ufak sokağın dibindeki “KAF EPECTOPAH”lardan birindeydiler yıllardan beri ilk kez biraraya gelmiş eski ve birbirini hiç mi hiç sevmeyen iki arkadaş.

Kötü kokulu, katranı bol Rus sigarası dumanı, metil alkolü zengin, en kötü kalitelisinden kaçak yapım ucuz votka ve yanmış domuz yağı kokusu leş gibi sarmıştı her yanı. Bir yanda avaz avaz konuşan, itişip kakışan adamlar, suh kahkahalı, cırtlak sesli, kah neşeli, kah kızgın kadınlar; diğer yanda mutsuz, donuk, kendi kendine konuşan, gözleri sabit bir yerlere takılı sarhoşlar ya da öyle olmak, hatta öyle görünmek isteyenler…

“Hey gıdı koca çalışkan çocuk hey!” diye arkadaşının cılız koluna bir yumruk attı eski KGB kıdemli albayı, yeni iş adamı Meftunı Felesnıkov. “Sınıfın ve okulun en parlak öğrencisi, üniversitenin ünlü Rus Dili ve Edebiyatı Profesörü Dr. Farustı KrıstıyevL Ne bu hoşnutsuzluk, mutsuzluk böyle?

Türk akrabalarımızın dedikleri gibi, Karadeniz’de gemilerin batmış gibisin.”