İnsan hayatında uyku, ömrün üçte birini kapsar. Bu zaman içinde insan tamamiyle şuursuzdur. Vücut yorgun olduğu için, hasta olduğu zamanlar dışında deliksiz bir uyku uyur. Bu zaman içinde rüya görülmez.Rüya genellikle uykuya varılacağı anda yani uyku ile uyanıklık arasında görülür. Bizim bazen saatlere, günlere sığdıracağımız maceralı rüyalar bir iki dakika içinde beynimizde oluşur, görülür ve biter.
Günün sonunda yorgun düşen bedenimiz sahip olunan günlük koşturma ve stresin ardından uyuyarak kendini yenileme ve ertesi güne hazırlama görevini yerine getiriyor. Bilinen en büyük gerçek, rüyalarımızın bizim hayal ürünlerimiz olduğu ve hepsinin düşünücüsünün ve yaratıcısının biz olduğumuzdur. Günlük yaşamımızda sahip olduğumuz her türlü durum ve ayrıntı bizim bu rüyaları meydana getirmemizde rol oynar.
Burada oluşturulan rüyalar bilinçli olarak oluşturulmadığı için, bilinç altımızda sahip olduğumuz dengelerin önemi büyüktür.
İSLAMİYET DE RÜYANIN YERİ
İslam dini açısından da rüyaların yeri büyüktür. Bir örnek vermek gerekirse Peygamber efendimize gelen vahiylerin uyku sırasında geldiği bilinmektedir.
Altı ay boyunca süren bu uyku esnasında vahiy gelesi durumu rüya görmenin önemini çok iyi vurgulamaktadır. Rüya ile ilgili Rasûlullah (s.a.ş) şöyle buyurmuştur: “Salih kişi tarafından görülen rüya, peygamberliğin kırk altı parçasından bir parçadır.
“Bir başka hadiste de şöyle der: “Müminin rüyası, peygamberliğin kırk altı parçasından bir parçadır; Peygamberlik gitti ve mübessirat kaldı“. Kur’ân-i Kerim’in birçok yerinde rüyadan söz edilmiştir.
Hz. İbrahim (a.ş), oğlu İsmail (a.ş)’i rüyada boğazlama emri almış ve bu rüyayı uygulamaya teşebbüs etmiştir (eş-Şaffat, 37/ 102). Yusuf (a.ş)’da rüyasında ön bir yıldızla, ay’ın kendisine secde ettiğini görmüş (Yusuf, 12/40); Mısır hükümdarının ve hapishanedeki iki kişinin gördükleri rüyaları tabir etmiştir (Yusuf, 12/36, 43). Kur’ân-i Kerim’de Hz. Peygamber’in görmüş olduğu rüyalardan söz edilmektedir (el-Fetih, 48/27; eş-Şaffat, 37/105; el-İsra, 17/60).