“Kayıp”
Her şey Stephen’ın küçük kızı Kate’i süpermarkette kaybetmesi ile başlıyor. Ve yaşanılan bu travma, evli çiftte (Julie ve Stephen) derin bir yara açıyor. Stephen, yaşadığı acıyı unutmak için sürekli içerken, eşi Julie evden uzaklaşıp kırsal bir alanda yaşamaya başlıyor. Birlikte travmanın üstesinden gelmek yerine…
Genelde Stephen’ın düşüncelerini veriyor yazar, bu yüzden de kitabın sonunda yaşanan küçük sürprize biz de Stephen gibi şaşırıyoruz. Stephen sürekli geçmişi hatırlıyor, yalnızca kızı ile olan anları değil kendi çocukluğunu da hatırlıyor. Bir tür nostalji yaratma peşinde… kaybetme duygusunun verdiği kederle anılarına sığınıyor.
Başarılı bir çocuk kitabı yazarı olan Stephen Lewis, soğuk bir kış günü, üç yaşındaki kızıyla birlikte süpermarkete alışverişe gider. Kasa kuyruğunda beklerken bir an dikkati dağılır ve kısa bir sürede kızının yok olduğunu fark eder. Stephen’ın üç yaşındaki tüm çocukların yüzünde kendi kızını aramaya başladığı andan itibaren yaşamı altüst olur. Bu arayış zaman içinde gerilere, kendinin ve başkalarının gizli çocukluklarına kadar gider.
Zamanın İzlerinde’yle 1987 Whitbread Ödülü’nü alan yazar, kimlik, başarı, yerleşiklik gibi yetişkinlikle ilgili temel kavramların telafi edilemez bir kayıp karşısında aldığı yeni şekli gözler önüne sererken okurları çocukların mı birer eksik yetişkin, yoksa yetişkinlerin mi birer eksik çocuk olduğu sorusuyla yüzleştiriyor.
Zamanın İzlerinde yetişkinlik ve çocukluk üzerine harika bir kitap.