Siyah Kuğu 2 “Ruh Kadehi”; 

 

Ölümü kendi ellerinden olan gecenin

koğuşlarına hapsolmuş katillerin

son sözleri henüz söylenmedi.

Mezar taşlarının başında

karanlığa bir mum yakan insanlar,

bir şarkı mırıldanıyor; sözleri dile gelmedi.

“Kırılmış kanatlar, incinmiş kalpler, kaybolmuş ruhlar…

Söylesene Siyah Kuğu,

sen buradasın diye mi yağmur yağıyor,

yoksa bulutlar da mı bize ağlıyor?”

 

Hiçbir zaman geleceğim düşünmemiştim,çünkü daima şimdiki zamanda takılı kalırdım.

 

Ne zaman geleceğimi düşünmeye kalksam bedenime acı bir gülümseme yayılırdı.oradan acı dalgası göğüs kafesime hapsolur,kalbime giden damarlarda ilerlerdi.

 

İmkansızlığın beden bulmuş haliydim ben.İçerde ben bile neler döndüğünü bilmezken bir çift acı kahve gözde bulurdum ilacımı.

 

Dünyanın en güzel kahvesi gizliydi o gözde.