Türü fantastik-kurgu olan bu kitapta, ne ararsanız bulabilirsiniz. Macera-aksiyon yer yer kendini çok güzel gösterirken, öteki taraftan güzel bir aşk teması, fantastik ögeler, gerilim, gizem, şiirsellik derken kitabın olayları içinde kayboluyorsunuz adeta.

Bir kitabın size yaşatabileceği, yaşatması gereken tüm hisleri hakkını vererek yaşatıyor. Bir yandan öfkelenirken, bazı yerlerde durgun bir deniz misali huzur bulduğunuz, başka bir an meraktan çıldırırken, başka bir sayfada gözyaşlarınızı zor tuttuğunuz, çok yönlü bir dünya…

32 DİLE ÇEVRİLEREK DÜNYADA FIRTINALAR KOPARAN

KRALKATİLİ GÜNCELERİ NİHAYET TÜRKÇEDE!

BENİM ADIM KVOTHE

Fantastik kurgu edebiyatının eşsiz bir masalı, bir kahramanın kendi ağzıyla anlattığı öyküsü işte böyle başlıyor. Bir keder öyküsü bu… bir kurtuluş öyküsü… bir adamın evrenin anlamını arayışının ve gerek o arayışın gerekse de onu sürdürmesini sağlayan gem vurulamaz iradenin bir efsaneye dönüşmesinin öyküsü…

Rothfuss, Rüzgarın Adı ile başlayan bu muazzam hikâyede nereye giderse gitsin iyi bir şarkıyı taşıması gibi bizi de yanında götürecek.

Ursula K. Le Guin

Baş kahramanımız Kvothe, kızıl saçlarıyla rengarenk bir giriş yapıyor romana. Daha küçücük bir çocukken başlayan hikayesinde sizde onunla birlikte büyüyor, görüp geçiriyorsunuz. Öyle farklı bir dünyası, öyle farklı bir kafası var ki, çevresindeki herkesten daha zeki ve sorgulayıcı.

Romanın büyüleyici yanlarından birisi, hikaye içinde hikayeleri gizlemiş farklı bir kurgulanış tarzı olmasıydı. Bu kurguya, Rothuss’un yarattığı bambaşka bir dünya, a’larlar, sigaldriler, simyasal terimler, Taborlin’ler, Chandrealılar gibi fantastik ögeler eklenince, yazarın renkli ve bir o kadar özgün hayal gücüne “vay be!” demeden geçemiyorsunuz tabi.

Kitap, fantastik kitapların olmazsa olmazı bir handa başlıyor. Hancı, genelde alışkın olduğumuz üzere yaşlı ve şişman değil tam tersine genç, oldukça değişik bir kişi, ismi Kvothe. Hayatını kurtardığı Tarihçi’ye hikayesini anlatırken biz de küçüklüğünden itibaren başına neler geldiğini okuyoruz.

Detaylar çok fazla, geçmiş anlatılırken genelde zaman atlamaları olur. Fakat Kvothe’nin hikayesinde neredeyse günü gününe, her anını yaşıyoruz. Başlarda o anlardan çıkıp şimdiki zamana geri döneceğinizi sansanızda, bu çok nadir oluyor. Çocukluğuna, üniversite yıllarına her ayrıntısıyla gidiyoruz