Çabalamadın, olduğu gibi kabul ettin. Keşfetmedin, çünkü tembelsin. Bilinçli yaptığın hiçbir şey yok. Hayat çizgini vermiş olduğun kararlar değil, tesadüfler belirledi. Sanat, estetik, çevre, bunların senin için bir anlamı yok. Keyif alma eşiğin yok.

 Çok keyiflisin. Tepkisizsin. Yöneticilerin göz bebeğisin. En kolay yönetilen varlık sensin. Ulaşmak istediğin hedeflerinin, çoğunluğun hedeflerinden bir farkı yok. Farklı hiçbir yanın yok. Çoğunluk gibisin. Kendini sisteme teslim ettin.

Sistemin mahkûmu olmuş, sonra onunla bir olmuş, mahkûmken kahpe olmuş bu kahpe dünyanın gerçek bilmez neferleri:

Bu kitap; hayalleri ve heyecanları peşinde koşmuş, bu uğurda sizler tarafından dışlanmayı göze almış, “tutunamayanlar” diye nitelendirdiğiniz insanların, kalenize atmış olduğu bir goldür.

Bu kitap, kitabı kapattıktan sonra boğazınızda oluşacak yutkunmanın sebebidir.

Kendinizi kandırmaya devam etseniz de farkındalığın acısını artık siz de hissedeceksiniz. Yutkuna, yutkuna

Asım Suran adında baş karakterimiz çalıştığı iş yerinde başını çarpmasıyla ölüyor. Gözlerini açtığında diğer alemde uyanır. Orada her şey farklı zaman çok önemli,

Asım ölüler vadisi adı verilmiş bu yerde uyandığında Veli isminde biri karşılıyor onu ve ölümden sonra buranın böyle bir yer olduğunu, sistem binası adı verilen bu yerin her şeyi yönettiğini, çoğu zaman düşünceleri kontrol ettiğini görüyoruz.

Ölmeden evvel iyi bir insansan öldükten sonra seni hatırlayan insanlar sana nefes aldırıyor. Kötü anılıyor’san yaralar çıkıyor vücudundan.

Nefes almak kötü insanlar ve kötülük yapmış insanlar için zor. Kimsen yoksa da öldüysen hatırlayanın olmayınca ölüyorsun.

Asım iyilerin yaşadığı Yeşil Vadi bölümde kalacağı açıklanıyor. Yeni öldüğü için haliyle anılmaya nefes aldırılmaya devam ediyor.

Sürekli daha önce ölmüş dünyada adını güzel duyurmuş güzel işler yapmış insanlarla karşılaşıyor baş karakterimiz. Örneğin; ATATÜRK. gibi

Kitap Tanıtım Amaçlı Olarak Yayınlanmıştır.