“Ona bakıyorum. Susuyor. Önüne bakıyor. Çocukluğundan beri bu oyunu oynar: Gözetlenme oyununu. Önceleri belki bir suçluluk duygusuydu bu: Kendisine dikilen göz Tanrının, anasının, büyüklerden birinin, sevmediği birinin gözü olur, kınardı o anda yaptığını. Adı konmadan yaşanırdı bu suçluluk. Şimdi ise gerçekten bir oyun: kimi dakikayı, “bakan, gören varmış gibi yaşamak”..Karasu kendi kendine birşeyler anlatır, gözetlenme oyunu da o sıra oynanır. Bakan göz o anlatılanı dinlemektedir. Nasıl gözse!..
İşte bundan ötürü bakıyorum ona. Baktığımı biliyor, susuyor, önüne bakıyor. Ne düşündüğünü bildiğimi biliyor.”
Bir önceki yazımız olan Veca (Çürük Vişne 1) - Emine Tavuz başlıklı kitabımızda Veca (Çürük Vişne - 1) ekitap indir, Veca (Çürük Vişne - 1) ekitap oku ve Veca (Çürük Vişne - 1) pdf indir hakkında bilgiler verilmektedir.