Camus’nün 1938’de tamamladığı ancak 1960’da bir araba kazasında ölümünden ancak on yıl sonra, 1970’te basılan bu kitabı, kendi yaşamından altı ana öykü etrafında biçimlenir:
Parlak oyunun öyküsü. Lüks.Yoksul mahallenin öyküsü. Annenin ölümü.”Dünyanın Karşısındaki Ev”in öyküsü. Cinsel kıskançlığın öyküsü.Ölüm mahkumunun öyküsü.Güneşe doğru inişin öyküsü. Eseri yayıma hazırlayan Jean Sarocchi, kitapla ilgili değerlendirmesini şöyle bitirir:
“Camus’nün yayımlamadığı Mutlu Ölüm’ün bir yapıttan çok bir belge olduğunu ve yazarın deha dosyasına eklenmek üzere bu belgede olumlu parçaların bulunmasının onun parlaklığı için yettiğini söylemek gerekir mi? Bunları bulma zevki okura bırakılıyor.”
“Mutlu Ölüm”, 1930ların sonuna doğru yazılan, ama ancak 1971 yılında yayımlanan bir roman. Albert Camus (1913-1960) için daha sevimli görünen “Yabancı”, daha önce yazdığı “Mutlu Ölüm”ün yayımlanmasını erteletmiş olabilir. Çünkü roman sanatı, 40 lı, 50 li yıllarda daha çok romanın yapısal özelliklerine ağırlık veriyordu.
Bir sanat yapıtının yaratıldığı dönemde kusur sayılabilecek kimi özellikleri, daha sonra erdeme dönüşebiliyor. Albert Camusnün ölümünden on bir yıl sonra gün ışığına çıkan bu romanını günümüzde öne çıkaran en önemli özellik, onun “romansı” oluşudur. “Mutlu Ölüm”, yaratıcısı Albert Camusye otuz yıl sonra başkaldırmış ve özgürlüğüne türk porno kavuşmuştur. Bu roman, hem çağdaş bir yapıt, hem yazar,yapıt,okur ilişkisinin göz kamaştırıcı bir tanığıdır.
Mutlu Ölüm Özeti
Mutlu Ölüm, yazarın çocukluğunun geçtiği yoksul mahallenin, Orta Avrupa’ya yaptığı yolculuğun, yerleştiği yukarı Cezayir’de ki yaşamının adeta bir tasviridir ve kurgusunda Camus’un anılarından yararlanmaktadır. Bu yapıtın kimi bölümlerinde yazarın aşk yaşamıyla ilgili ipuçları da vardır. Ölüm konusu ise kitabın isminden de anlaşılacağı gibi, eserin temelini oluşturan bir gerçektir. Her biri beşer bölümden oluşan: ‘Doğal Ölüm’ ve ‘Bilinçli Ölüm.’ olmak üzere iki kısıma ayrılmıştır.
‘Doğal Ölüm ’ün düğümü Roland Zagreus’un öldürmesi ile çözülür. Romanın kahramanı Mersâult onu ilk bölümde öldürür, parasına el koyar ve evine döner.
‘Bilinçli Ölüm’ ise Mersâult’un yaşadığı mutlu hayatın ardından gelen, mutlu bir ölümdür.
Eserdeki karakterin adı Patrice Mersault’dur. Mersault, tıpkı Yabancı’daki Mersault gibi tuhaf ve farklı bir insandır. Toplumun kurallarına uymayan, annesinin ölümü ile derinden sarsılan ve hayatının geri kalanında mutlu bir ölümü arayan biridir.
Mersault, ömrünün geri kalanını mutlu bir şekilde geçirip mutlu bir ölümle hayata veda etmek ister. Fakat Mersault fakirdir. Mutlu olacak özelliklere sahip değildir. Sabahtan akşama kadar köle gibi çalışıp para kazanır; ancak her gün saatlerce çalışmaktan mutlu olacağı bir zaman bulamaz. Düşünür ve bir çıkış yolu bulmaya çalışır.
Sevgilisi aracılığıyla Zagreus adında zengin biriyle tanışır. Zagreus’un parası vardır, zamanı vardır; ama mutlu olmak için sağlıklı biri değildir. Bacakları kesiktir. Hatta bu sebeple ölmek istemektedir. Mersault, Zagreus ile yaptığı sohbetlerle beraber mutluluk için gerekli olan şeyler hakkında kesin bir karara varır.
Dört şeye ihtiyacı vardır: Ekonomik bağımsızlık, zaman, sağlık ve bilinç…
Yaz Kitabı Kısa Özeti
Doğaya, dağa, denize ve güneşe derinlemesine bir sevgi duymuş, kendisine bir sığınak, düşüncelerine bir yanıt aramış ve Akdeniz ışığında bütün yaşam felsefesinin imgesini bulmuş olan
Camus, “Yaz”da Cezayir’in sıcak ve aydınlık doğasından Antik Yunan’ın ölçülü ve ışıklı düşüncesine uzanır. Böylece, Avrupa’nın kapıldığı yıkıcı tutkuyu yalın olduğu kadar hayranlık uyandıran bir mantıkla yargılar ve ortaya çıkan Akdeniz bilinci “Albert Camus”nün mutluluk etikasını yaratır..
Eser de Yunan Mitolojisi ve Avrupayı sade bir dille yargılıyor. Denemelerde yer alan şehirleri duygusal ölçü de sevmiş ve eleştirmiştir. Paris onun gözünde yürek için bir çöl iken, Viyana’da sessiz bir genç kızdır.
Cezayir ise dostluk gülüşünün dünyaya yayıldığı, başkaldırının, aşkın parçalandığı ve denize karşı yakılan ateşin keyfini bilenlerin gidebilecekleri yerdir… Yazar eserinde kendi kişiliğinden ve duygularından da bahsediyor…
NOT: Albert Camus un 1965 yılında yayınlanmış Sanatcı ve Çağı Deneme İnceleme ve Edebiyat kitabı’da sunulmuştur.