Mürebbiyeleri katı bir ahlak anlayışının kurbanı olurken, yetişkin dünyasının gaddarlığıyla tanışan iki masum çocuk; Como gölü kıyısındaki bir otelin dingin ortamında gözüne kestirdiği bir genç kıza imzasız aşk mektupları yazarak zalimce bir oyuna girişen görmüş geçirmiş beyefendi;

 

Tirol Alplerinde küçük bir lokantada gençliğinin platonik aşkıyla karşılaşan, artık düşkün ve yaşlı olan bu adama yıllar öncesinden duyduğu gönül borcunu ödeme fırsatı bulan evli bir kadın; bir genç kızın yarı histerik şefkat arayışında ifadesini bulan susuzluktan kurumuş toprak ve sıkıntılı yağmur bekleyişi.

 

Zweig bu öykü derlemesinde, dönüştürücü deneyimleri sağlam anlatılara dönüştürmekteki ustalığıyla yine insanın kusurlarını, özlemlerini, karşılaştığı engelleyici durumları empatiyle çözümlüyor.

 

Özet

 

Kapıyı dinlediler ama tek duyabildikleri belli belirsiz mınltılardı. Hiçbir şey öğrenemeyecekler miydi? O sırada seslerden biri yükseldi. Annesi öfkeyle, Kör ol; duğumuzu, halinizi görmediğimizi mi sanıyorsunuz? Bir dadı olarak görevlerinizi yerine getirmediğiniz çok açık. Sizin ellerinize kızlanmın eğitimini teslim ettiğimi düşününce ürperiyorum. Onları utanç verici bir şekilde ihmal ettiğinize hiç şüphe yok… dedi.

 

Yirminci yüzyılı en iyi anlayıp yorumlayan yazarlardan bir tanesidir Stefan Zweig. 1. Dünya Savaşı’nın yıkımı, ardından Nazizmin yükselişiyle başlayan 2. Dünya Savaşı’nın getirdiği alt üst oluşu bütün açıklığıyla okurun önüne serer.

 

Kısa aralıklarla yaşanan iki büyük savaşın insan bilicinde meydana getirdiği tahribatı sıradan insanları modelleyerek anlatir. Karamsarlık, kötümserlik, ümitsizlik Zweig’ın metinlerini siyah birtül gibi örter.