Kız Kurusu romanında, Leyla bir inşaat firmasında çalışmaktadır ve mimar olduğu halde sekreterlik yapmaktadır. Garip bir yaşantısı vardır ve yedi yıldır doktor olan Ivan ile yaşamaktadır.

Süregelen rutin bir hayatın ardından Leyla’nın hayatına giren yeni kahramanlar girecektir. Sürükleyici olduğu yadsınamaz bu romanda aşkın tarif edilemez…Ivan’ın saran kucaklayan tarafı da ince ve yakın bir dille anlatılmaya çalışılmış.

Çok sevgili okuyucu, bilmelisin ki bu kitap on dört yaşında başlanmış bir karalamaydı ilk başlarda. Küçük bir kızın bilinmezi keşfetmek isterken kağıda döktüklerinden ibaretti. Aşkı arkadaşlık sanmasından ortaya çıkan birkaç müsveddeydi. Fakat o küçük kız büyüdü, yazdıkları serpildi, duyguları kendine ait alanları genişlettikçe bazen ağlamaklı oldu bu hikaye

Kitap dan alıntı “Ben senin adını düşündüğüm zaman bile burası deli oluyor.” tekrar kalbini gösterdi. “Seni benle gel diye zorlayamam. Ama gelirsen beni dünyanın en mutlu çocuğu yaparsın. Öte yandan…Gelmezsen yani” Elleri saçlarımın uçlarını oynarken sesi hafifte olsa bir öz güven kaybına uğraşmış gibiydi. “Ben akşam babasının çikolata getirmesini bekleyen o yaramaz velet olurum . Benim hiç gelmeyen acı çikolatam olursun Lena.”

Özeti

İşi bıraktım.” deyiverdim. Olumlu ya da olumsuz, iyi ya da kötü, öyle ya da böyle bir tepki vermesi gerekiyordu. Haliyle şakıdığım ve bana göre ‘iyi’ olan haberle beraber kafamı kaldırıp gözlerine bakma cesaretine kapıldım. Oldukça parlak görünen bakışları ile beni yeniden tesiri altına alırken parlak bir gülüş attı ve “Harika,” dedi coşkuyla.

Gülüşüne karşılık kafa sallayarak “Bilmediğim bir ülkede beş parasız kalakaldım. Ve eh, ev arkadaşımın bana ne tepki vereceğini de Allah bilir.” diye bir adım geriledim.

“Ev arkadaşlarını eve gidince düşünürsün.” dedi. “Buradayken Sevgilinle aşıklar şehrinin tadını çıkarmaya bak sen. Hem, onlarda kim oluyormuş? Birisi kardeşin sayılır diğeri de zaten kuzenin.

O iki aptal seni genetik olarak sevmeye proğramlılar.” iki adımda dibimde bitti ve yüzümü elleri arasına alarak “Ayrıca zaten gitme.” dedi nefes alıp sanki nefesi ile beni içine çekerken. “Sevgilinin yegane görevi de bu değil midir? ‘Ömrüne,’ ömrünün sonuna kadar bakmak…” Aşkın mantığı var mı ki?”

Yağız onu yalnız bıraktığım yatakta oturmuş bana bakarken sanki dudakları ilan-ı aşk etmemişçesine rahattı. Bense onun aksine şaşkın… Hırçın davranmaya hazırladığım bedenim benden bağımsızca hafif hafif titrerken yarı açık dudaklarım ve kalkık kaşlarımla minik bir adım geriledim. “Ben abin kadar sabırlı bir adam değilim. Sende Leyla gibi tüm dünyanı içine taşıyan bir kadın…

” Yağız karşıma dikilirken bir adım daha geriledim. “Sana dair hissettiklerimi azarlayıp susturmaya cağım Lena. Ben susarsam başkası konuşur çünkü.

Leyla ile Ivan ev arkadaşı dostlar ama ateşle barut yan yana durmaz.