“Aşk,Çay karşılığı şeker,

Tiryakiler,çayı şekersiz içer,”

Ve Kıyısızlar Karşılıksız Sever.

karşılıksız sevmek sahip olunmadan sahip olmaktır,bir hayale karşılıklı olmalıdır bu karşılıksızlık.Karşılıksız sevmek yanında olmasına gerek duymamaktır.

Kıyısızlar, Kaybedenlerin ve yalnızların kitabıdır. Ve her
kaybedenin mutlaka söylemek istediği son bir sözü vardır.

İşte o sözler, “Katilime Mektuplar” olarak yer alıyor kitapta… Hikâyeleri okurken, satırlar arasında bir o yana, bir bu yana savrulacaksınız.

Katiline âşık olduğu için kaybetmeye mahkûm olan insanların hüznüne, isyanına, içsel sorgularına, çelişkilerine ve nasıl tutunamadıklarına şahitlik edeceksiniz.

Son yıllarda kendine has bir okuyucu kitlesi yaratıp, bu alanda bir fenomen haline gelen Kahraman Tazeoğlu, Kıyısızlar’la okuyucusuna yeni bir “Yara” sunuyor ve şöyle diyor:

“Kimi yaralar kapanır ‘İzi’ kalır, kimi yaralar kapanır ‘Sızı’ kalır.”

geride bıraktıkların her zaman bir geçmiş yaratmaz sana,geçmişte kalmış bir sürü şey vardır ama belki geçmiş olmamıştır daha.

Kıyısızlar her karşılıksız aşkın dört tarafına kendi elleriyle duvarlar örerler,ve o duvarların ellerinden daha güçlü olduğunu bilirler.

Kıyısızlar kendi duvarlarınn arkasında kendilerinden bile gizlenerek ağlarlar.Gözyaşlarındaki tuzu yaralarına basarlar.O yaşlarla yazdıkları şiirleri hep başka gözler eskitir,okur sonuçta göz yaşı’da bir sudur.

Ve Bir Gün Kurur.!