Kayıp Arkadaş kitabında kemal Sayar, Toplumların bunalım dönemleri olur.Korkunun, kaygının hüküm sürdüğü, nostaljinin galip geldiği, merhametin unutulduğu, anlama çabasının yerini karşılıklı suçlamanın aldığı, hemen herkesin “biz ve onlar” çerçevesine yerleşip “bütün”ü kaybettiği zamanlar.
Yani radikal bir empati gereken zamanlar.
İşte böylesi zamanları, psikiyatri profesörü Kemal Sayar, incelikli ve derinlikli yorumlarıyla, farklı noktalardan ele alıyor.
Adeta bizi bize açıklıyor.
Kayıp Arkadaş, dokunduğu her temayla düne, bugüne ve yarına konuşan bir kitap.
Goethe’nin ölürken, “Işık, daha fazla ışık!” dediği rivayet edilir. Dünyamız merhamet eksikliğinden can çekişirken, “Merhamet, daha fazla merhamet!” diye sayıklıyor incinen ruhlar… Yaşayanlar… Yaşadıkları için acıyı hâlâ hissedebilenler.
İnsan toplumun temel taşıdır.Hayatı kutsaldır ve tektir. İnsan toplumsal bir varlıktır.Bu yüzden insan insana sığınır.Yalnızlığını paylaşır.Bilir ki paylaştıkça acılar azalır, sevgiler çoğalır.
İnsanlar birbirinden farklıdır.Bilir ki bu farklılıklar toplumu zenginleştirir.Tek düzelikten kurtarır.
İnsan geçmişini unutmaz.Yaşadıklarından ders çıkarır.Geçmişte de yaşamaz. İlerlerken manevi değerlerine de sahip çıkar.
Geçmişinde, bugününde, geleceğinde sevgi, merhamet vardır.
Temennimiz bu vasıflardaki insanların çoğalması, huzurun artması, endişelerin azalması.