Ne çok şey öğretir hayat.

En çok da direnmeyi.

Sonra kimseye çok da güvenmemeyi.

Öyle her sıfatı herkese hemen vermemen gerektiğini.

Kalabalığın güzelliğini…

Yalnızlığın gücünü…

Kendi gücünü keşfetmenin en büyük mutluluk olduğunu.

Ama en çok da herkese “hiç kimse” olarak bakabilmeyi.

Bazı mevsimlerde güneş var diye aldanmayıp, yanına bir şey almanın gerekliliğini.

Yani ihtimalleri.

Hayatta her şeyin mümkünlüğünü.

Hikâyede Derviş’in dediği gibi:

“Bu da geçer yahu!” diyebilmeyi…

Kitap tanıtım Amaçlıdır.

Kitap, anıları, eski günleri, bizlere mesaj vererek anlatmış. Kitapta, hayatın içinden altını çizeceğimiz bir sürü cümlelerle dolu.. Aslında  bir başucu kitabı.. Hayatı anlamak, eski günleri tekrar yaşamak ve ders çıkarmak için herkesin okuması gereken bir kitap..
Fakat 95.sayfadan sonra kitap bir paragraflık yazılara dönüştü. Sanki bir söz kitabıymışcasına kendini tekrarlayan paragraflar haline geldi.