Çöplük, yazılacak ve okunacak kadar tuhaf, birbirinden çok farklı hayatlar süren kahramanları bir araya getiriyor, soluksuz okunan birkaç hayat hikâyesini bize aktarıyor.
Bu hayat hikâyelerini taçlandıran geçmiş ise bizi, mutluluk, aile, çocukluk, sevilmek üzerine düşündürüyor. Romanın sonunda ise yazar okuyucuyu bambaşka bir durumla yüzyüze bırakıyor:
Romanı soluksuz okutan bu ilginç kahramanların hayatını nereden, nasıl yakaladığını anlatıyor; bu hayatları kimlerden dinlediyse bizi onlarla yüzleştiriyor. “Bazen gördüğümüzü sanırız ama yanılırız,” diyor ya yüzleştiklerimizden birisi, iş de orada kopuyor zaten:
Roman bir kere daha yazılıyor, başa dönülüp bir kere daha okunmak isteniyor. Saçtığı berbat kokulara rağmen Çöplük’ü karıştırmanın zevkine doyum olmuyor.
Hanene Ay Doğacak’tan bu yana her yazdığı ilgiyle okunan, son romanı Sarmaşık’tan sonra ne yazacağı merakla beklenen Şebnem İşigüzel’den çarpıcı bir yeni roman.
Özet
Çöplük,iki kadının yarım kalan hayatını anlatır.Rus satranç oyuncusu Kasparov kadar iyi satranç oynayan Leyla ve dünyaca ünlü orkestra şefinin biyografisini yazmaya çalışan Yıldız.Farklı başlıklarda anlatılan bu iki kadın kendilerini huzursuz eden geçmişlerinden koparak yeni bir hayata başlarlar.Onlar gibi çöplüğe düşen herkesin bir hikâyesi vardır.
Kimi kaza kimi hata kimi yaşadığı travma sonucu oradadır.Küllerinden yeniden doğan,kendi krallıklarında yaşamaya başlayan bu insanların birçoğuna yeni isimler verilmiştir.
Eserde ötelenen,bastırılan,dışlanan duygular çöp metaforuyla verilir.İnsanların olduğu gibi toplumların da hafızaları rahatsız edici anılarla doludur.Geçmiş,kahramanlarımızın peşini yeni mekânlarında da bırakmaz.
Bazen bir haber kupürüyle,bazen bir anahtarla bazen de hayalet silüetinde karşılarına çıkar ve onları huzursuz eder.
O tiksindiğimiz,dışarı attığımız çöplük aslında hayatımızın bir parçasıdır.Fark etmesek de bütün hayat çöpten ibarettir.Leyla’nın çöplükteki hamleleri belleğindeki satranç kuralları ile uyumludur.