Genç iş adamının babasının ölümü bir anda hayatının büyük ölçüde farklılık göstermesine ve içinden çıkılmaz bir karışıklığa kapılmasına neden olacaktır.
Bunca yıllık yargıları bir anda değişecek, ahlak ve değer ölçüleri zedelenecek, hayatının bundan sonrası için ne denli sağlıklı ve isabetli bir karar vereceğini bilemeyecektir.
Bir anda erişilmesi çok zor bir zenginliğin mirasçısı haline gelmiştir. Kendi halinde bir doktor olarak tanıdığı babasının ölümüyle birlikte onun holding sahibi çok zengin bir iş adamı olduğunu öğrenmek yeterince şaşırtıcı olmuştur. Ama asıl sorun bu değildir.
Babası açılan vasiyetnamesinde geride bıraktığı genç eşiyle evlenmesini ve holdingi birlikte yürütmelerini şart kılmıştır.
işin garip yanı babamı severdim, ama bu hissimi özellikle son on yıldır ondan saklamaya ve esirgemeye çalışmıştım. Annemin zamansız ve âni ölümünden sonra aramız iyiden iyiye açılmış,görüşmelerimiz asgari düzeye inmişti.Annemin ölümünden âdeta onu sorumlu tutmuş ve suçlamıştım.Gerçekten suçlu muydu?Bilmiyordum; bu gün de bilmiyorum hâlâ..
İnsanları suçlamak kolaydı, asıl zor olan masumiyetlerine inanmak ve bu yolda çaba harcamaktı. Annesine aşırı düşkün bir evlât olarak bu cehti göstermiş miydim acaba? Gösterdiğim pek söylenemezdi; hiç kuşkusuz hissi ve tesir altında kalarak hükme varmış, babamı ihmâl etmiş, uzak ve mesafeli davranmıştım.
Büyülenmiş gibi o tozlu kutuya bakmaya devam ediyordum.Elim uzanamıyordu bir türlü..Belki de korkuyordum..İçimdeki o titreşimler, benliğimi saran heyecan, o kutunun bu güne kadar bilmediğim bazı ailevi sırları açığa çıkaracağı endişesi yaratıyordu ben de..
İlk bakışta komik ve anlamsız bir saplantı olarak gözükebilirdi; çatı katındaki bu terkedilmiş odada duygularımı zorlayan, bunca yıllık hissiyatımı değiştiren ne tür bir gerçekle karşılaşa bilirdimki?
Vesvese, çocukça bir endişeydi benim ki. O kutudan değil, beynime saplanan düşüncelerden sıyrılmalıydım asıl.Nihayet tozlu kutuyu raftan aldım. Hafifçe salladım. Sallayınca içindeki nesnenin hareket ettiğini fark ettim, sağa sola bir kayma olmuştu.Acaba içinde ne vardı?
Belki çok saçma sapan bir şey, asla saklanmaya gerek duyulmayacak, tıpkı buradaki diğer eşyalar gibi bir an önce çöp tenekesine atılacak bir nesne.. O zamana kadar babamın bilmediğim saklama huyunun başka bir tezahürü.