Bedenindeki tüm acılar seni canlı tutar.
Peki ya ruhundaki?
Geçmişin kıvılcımı geleceğe sıçrar ve bir ateş yanar. Anka kuşu misali küllerinden doğan, o ateşi tutar.
Çemberin Efendisi…
Korkusuzluğu acısından beslenen genç adam.
Uraz Kurt…
Acıyı, unutmaya yüz tuttuğu o yerde – kalbinde- misafir ederse eskisi kadar korkusuz olabilir mi?
Acı ; İnsanın damarlarında dolaşan bir zehir gibidir.Yavaş,yavaş tüm hücrelerinizi ele geçirir bazen ağzınızdan çıkan bir kaç kelimeyle canlanır.
Kitabından Giriş bölümünden kısa şekilde bahsedersek;
yüksek duvarların arasında gözlerimi araladım.Sıvası dökülmüş tavan duvarları yıkık dökük 20 kişi ile birlikte kalınan bir oda.O oda tek güvendiğim kimisinin ailesini tanımadığı kimisi tanıdığı halde görmemezlikten geldiği Yetim haneydi. Yetimhanede yaşayan arkadaşların hepsinin ayrı bir hikayesi vardı.