Robin Mc Kinley’nin masalsı romanı, garip bir çiftin, yani Güzel ve Çirkin’in olağanüstü aşkını anlatıyor.
Güzel, lakabından hiç hoşlanmaz. Zayıf, sıradan bir kızdır çünkü. Asıl güzel olan, ablalarıdır. Ancak o, görüntüsündeki eksiklikleri cesaretiyle telafi edecektir.
Bir gün babası eve dönüp, ormandaki büyülü sarayla ilgili öyküyü anlattığında ve orada yaşayan Çirkin’e verdiği sözü itiraf ettiğinde, Güzel saraya gitmek zorunda olduğunu anlar ve mahkumiyeti gönüllü olarak kabul eder.
Babası önce izin vermez ama Güzel ondan çok daha inatçıdır.
Robin Mc Kinley’nin masalsı romanı, garip bir çiftin, yani Güzel ve Çirkin’in olağanüstü aşkını anlatıyor.
Ü ç kız kardeşin en küçüğüydüm. Hayal gücü zayıf olan annemiz isimlerimizi Grace, Hope ve Honour koymuştu ama üçümüzü de vaftiz eden rahip dışında kimse benim gerçek adımı hatırlamaz.
Babam hâlâ benim tuhaf takma adımı nasıl aldığıma dair hikâyeyi anlatıp durur.
İsimlerimizin “buraya gel” demekten başka anlamlara sahip olduğunu fark ettiğimde babama ismimin ne anlama geldiğini sordum.
Grace ve Hopc’a isimlerini anlatırken pek sorun yaşamamıştı ama “onuru” beş yaşındaki bir çocuğa anlatmak pek kolay değildi. Anlattıklarını sonuna kadar dinledim ama sözünü bitirdiğinde suratımı ekşiterek: “Hıh! Güzel olmayı tercih ederim,” dedim.
Babam bir kahkaha attı ve bundan sonraki birkaç hafta gördüğü herkese bu hikâyeyi anlattı.
Sonunda aptalca düşüncemin gerçeğe dönüştüğünü gördüm; isim üzerime yapışmıştı.