Boston’da boğucu bir yaz yaşanmaktadır. Kocalarının gözleri önünde saldırıya uğrayan
kadınlar kaçırılıp öldürülür. Cesetleri günler sonra bulunur.
Katilin yöntemi, dedektif Jane Rizzoli’nin bir yıl önce hapse attırdığı seri katil Warren Hoyt’unkine çok benzemektedir. Rizzoli’nin bu cinayetlerde Hoyt’tan izler görmesini yaşadığı travmaya bağlayanlar mı haklıdır, yoksa Warren Hoyt –Cerrah– kendisine bir çırak mı bulmuştur?
Cerrah’ın yazarı Tess Gerritsen’den yine soluk soluğa, müthiş bir roman..
ÇIRAK KİTABININ GİRİŞ BÖLÜMÜ
Bugün bir adamın gözlerimin önünde can verişine tanık oldum. Beklenmedik bir olaydı bu ve ben böyle trajik bir şeyin hemen dibimde cereyan etmesine şaşkınım halâ. Yaşamımızdaki en heyecan verici şeyler hep beklemediğimiz zamanlarda olduğu için bu özel anların tadını çıkarmayı öğrenmeli, çoğunlukla tekdüze geçen zamanı süsleyen bu ender heyecanların kıymetini bilmeliyiz. Burada, duvarların arkasındaki bu dünyada zaman yavaş akıyor.
Burada herkes bir numaradan ibaret; isimlerimizle ya da tanrı vergisi yeteneklerimizle değil İşlediğimiz günahlarımızla ayrılıyoruz birbirimizden. Tek tip giyiniyoruz, aynı yemekleri yiyoruz, arabayla dolaştırılan aynı eski püskü kitapları okuyoruz. Günler birbirine benziyor. İnsanı sarsan böyle korkunç olaylar da olmasa hayatın heyecan verebileceğini hatırlayacağımız yok.
Her şey bugün oldu işte, 2 Ağustos günü yani. Gün tam da benim sevdiğim gibi, sıcak ve güneşli geçmişti. Diğer adamlar tembel inekler gibi kan ter içinde gölgelere kaçışırken ben spor sahasının ortasında du rııp yüzümü güneşe döndüm sıcağa aç bir kertenkele gibi. Gözlerimi de kapatmıştım; ne bıçağın saplanışını ne de adamın sendeleyip düşüşünü gördüm yani. Ama telaşlı seslerini duyunca gözlerimi açtım.
Sahanın ucunda kanlar içinde bir adam yatıyor. Diğer herkes hiçbir şey görmedim, hiçbir şey bilmiyorum maskelerini takmış, uzaklaşıyorlar oradan…..